Strategia Mobilności Miejskiej dla Sztokholmu

Strategia Mobilności Miejskiej została opracowana przez gminę Sztokholm w 2012 roku. Jest to rozwinięcie dokumentu pt. „THE WALKABLE CITY - Stockholm City Plan”, poświęcone kwestiom systemu transportowego. Oba dokumenty opisują kierunki rozwoju miasta do roku 2030.

Sztokholm jest największym miastem i stolicą Szwecji. Jego populacja sięga około 900 tysięcy mieszkańców, a do roku 2030 przewiduje się jej wzrost o nawet 25%. W związku z tym niezbędne są działania umożliwiające sprawne przemieszczanie się po jego terenie, mimo znaczącego wzrostu liczby osób podróżujących.

Strategia wyznacza cele, jakie miasto zamierza osiągnąć do 2030 roku. Dotyczą one wszelkich form mobilności – zarówno transportu indywidualnego, zbiorowego, rowerowego, pieszego, towarowego, jak i polityki parkingowej czy bezpieczeństwa ruchu drogowego. Zgodnie z założeniami zrównoważonego transportu dąży się do ograniczenia wykorzystywania przez mieszkańców samochodów osobowych, na rzecz transportu zbiorowego, roweru i mobilności pieszej.

Miasto planuje, że do 2030 roku głównym środkiem transportu jego mieszkańców będzie transport zbiorowy. W godzinach szczytu powinien on przenosić aż 80% ruchu zmotoryzowanego. W tym celu przewiduje się poprawę jego szybkości (średnia prędkość podróży w godzinach szczytu powinna wzrosnąć z 14 do 20 km/h), dostępności i niezawodności. Tam gdzie będzie to konieczne rozwój transportu zbiorowego będzie odbywał się kosztem istniejących rozwiązań na rzecz samochodów indywidualnych (np. wydzielania pasów dla transportu zbiorowego kosztem ogólnodostępnych pasów jezdni, likwidacja miejsc parkingowych).

Kolejnym celem wskazanym w strategii jest wzrost udziału podróży pieszych wśród podróży o zasięgu lokalnym. Na terenie ścisłego centrum powinien on zwiększyć się z obecnych 50 do 60 %, tymczasem w innych dzielnicach z 30 do 50%.

Zgodnie z postanowieniami strategii Sztokholm będzie dążył do znaczącej poprawy warunków ruchu rowerowego.  W godzinach szczytu powinien on przenosić 15% wszystkich podróży. W tym wypadku także przewiduje się rozwój infrastruktury rowerowej kosztem istniejących udogodnień dla indywidualnych kierowców. Planuje się również rozbudowę systemu roweru miejskiego.

Miasto zdecydowało się na badanie poziomu satysfakcji z funkcjonowania systemu transportowego wśród mieszkańców i przedsiębiorców, które mają stanowić jedną z form konsultacji społecznych. Do tej pory tego rodzaju badania nie były prowadzane.

Strategia przedstawia jedynie cele, do których osiągnięcia miasto będzie dążyć do 2030 roku. Nie zostały sprecyzowane w niej środki, umożliwiające ich osiągnięcie. Zgodnie z koncepcją miasta, konkretne działania będą przedstawiane w osobnych opracowaniach. Pozwala to na bardziej szczegółową analizę i uwzględnienie efektów wcześniej wykonanych prac.

Pierwszy plan działań ukazał się w formie załącznika do strategii i obejmuje czynności przeznaczone do realizacji w latach 2012-2016. Sprecyzowano w nim 21 działań. Możemy znaleźć wśród nich postanowienia dotyczące m.in. przyznawania pierwszeństwa transportowi zbiorowemu, poprawy kontroli użytkowników pasów transportu zbiorowego, zimowego utrzymania dróg dla rowerów, badań nad zwiększeniem opłat za wjazd na teren centrum miasta.  Postanowiono również o przygotowaniu planu działań na rzecz pieszych oraz  prowadzenie i dokładną analizę audytu ruchu pieszego.

Źródło zdjęcia: Giraffew pixabay.com CC0